در این مقاله مطالبی در مورد فن هواساز و فن سانتریفیوژی و برخی کاربردهای آنها

برایتان خواهیم گفت. فن هواساز یک پمپ هواست که اختلاف فشار ایجاد کرده و باعث جریان هوا

می شود. پروانه در هوا کار کرده و هم انرژی استاتیک به آن می دهد و هم انرژی جنبشی که

نسبت این انرژی ها بسته به نوع فن هواساز متفاوت است.

درجه‌بندی کارآمدی فن هواساز بر اساس شرایط ایدئال انجام می‌شود. برخی از فن‌ها در درجه

کارآمدی ۹۰ درصدی رتبه‌بندی می‌شوند. به‌هرحال، در بیشتر وقت‌ها اتصالات واقعی جلوی

رسیدن به کارآمدی ایدئال را در این زمینه می‌گیرند.

اصول عملکردی فن هواساز

تمامی فن‌ها با تغییر محور سرعت جریان، فشار ایجاد می‌کنند. فن هواساز به این دلیل فشار و

یا جریان هوا ایجاد می‌کند که چرخش پره‌های پروانه با تغییر سرعت هوا انرژی جنبشی را به آن

می‌دهد. در خصوص فن سانتریفیوژی، تغییر سرعت در اجزای سرعت مماس و شعاعی صورت

می‌گیرد و برای فن‌های جریان هوا در مؤلفه‌های سرعت محوری و مماس.

فن سانتریفیوژی برگشتی هوا را از فضای اشغال‌شده ساختمان و از میان داکت‌های هوای بازگشتی

می‌کشد. فن بازگشتی پره‌هایی از نوع ایرفویل دارد که در میان تمامی تیغه‌های فن سانتریفیوژی

کارآمدترین نوع هستند. مقداری از این هوا از طریق دمپر اگزوز هوا در بیرون تخلیه می‌شود، درحالی‌که

مقدار کمی از آن (متغیر است) همچنان از میان واحد هواساز عبور می‌کند تا با هوای به داخل کشیده

شده از فضای بیرون ترکیب شود. این ترکیب هوای بیرون و هوای بازگشتی پیش از گرمایش و سرمایش

اضافی، هوای ترکیب‌شده نامیده می‌شود.

هوای ترکیب‌شده پیش از ورود به فن تأمین فیلتر می‌شود. فن تأمین سانتریفیوژی از نوع ایرفویل هوا

را از میان مراحل سرمایش و گرمایش واحد هواساز می‌کشد. سپس این هوا از طریق سیستم کانال‌کشی

به‌تمامی قسمت‌های ساختمان توزیع می‌شود.

راه‌های ایجاد فشار در فن سانتریفیوژی

پروانه‌های فن سانتریفیوژی فشار را از دو طریق ایجاد می‌کنند: (۱) نیروی گریز از مرکز ایجادشده

به‌وسیله چرخش ستون هوای موجود بین پره‌ها و (۲) انرژی جنبشی که به‌موجب خروج هوا از میان

پروانه به هوا داده می‌شود. این سرعت، ترکیبی از سرعت چرخشی پروانه و سرعت هوا نسبت به

پروانه است. زمانی که پروانه‌ها به سمت جلو متمایل می‌شوند، این دو نیرو روی‌هم انباشته می‌شوند؛

و زمانی که به سمت عقب متمایل می‌شود، باهم مخالف می‌شوند. به‌طورکلی، فن‌های دارای پروانه

خمیده به عقب از فن‌هایی که پروانه‌شان به سمت جلو خمیده است، کارآمدتر هستند.

فن‌های جریان محوری فشار را به‌واسطه تغییر در سرعت عبور از میان پروانه ایجاد می‌کنند که هیچ‌یک

از این‌ها با نیروی گریز از مرکز تولید نمی‌شوند. این فن‌ها به سه دسته فن پروانه‌ای، فن لوله محوری و

فن پره محوری تقسیم می‌شوند. فن‌های پروانه‌ای به‌طورمعمول در یا نزدیک به توزیع هوای آزاد به کار

می‌روند و معمولاً نسبت هاب به نوک پروانه آن‌ها کم است که پروانه در یک صفحه سوراخ‌دار یا حلقه

ورودی سوار می‌شود. در فن‌های لوله محوری معمولاً کلیرانس نوک کم است و با سرعت‌های نوک بیشتری

کار می‌کنند که نسبت به فن پروانه‌ای قابلیت فشار کلی بالاتری به آن می‌دهد. فن‌های پره محوری همان

فن‌های لوله محوری هستند که پره‌های راهنما دارند.

برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید از طریق بخش تماس با ما با کارشناسان

شرکت طاهافن تماس بگیرید.

سفارش از شما پیگیری از ما